Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Ghouls






Είναι μια πόλη χωρίς φώτα κι οι κάτοικοί της επτάψυχα αιλουρωειδή με σαπισμένα σπλάχνα. Κι όταν βρέχει κανείς δεν τολμά να πατήσει γη. Ανοίγουν δειλά τις κουρτίνες και κατασκοπεύουν ο ένας το σκοτάδι του άλλου. Όταν αστράφτει κρύβονται κάτω απ'το τραπέζι και κανείς ποτέ δεν σκέφτηκε να κλείσει τις κουρτίνες. Κανείς ποτέ δεν τόλμησε ν' αντικρίσει το σκοτάδι του. Το δικό του σκοτάδι. Το ολόδικό του έρεβος. Είναι μια πόλη με σκουριασμένα σίδερα και επιχρυσωμένα σκουπίδια να σέρνονται στους δρόμους της. Κι οι άνθρωποι τα αγαπούν, τα μισούν, τα θαυμάζουν, τα κατηγορούν, τ' αγκαλιάζουν, τα γλύφουν, τα φτύνουν. Μα κανείς δεν αδιαφόρησε κι ύστερα όλοι τα προσπέρασαν. Είναι μια πόλη με περίεργους θορύβους, σπαραχτικά ουρλιαχτά που τα καταπίνει η νύχτα. Τα έμβρυα υπογράφουν μια συνθήκη σιωπής και παίρνουν σαν αντάλλαγμα δυο μάτια ικανά να διαβάζουν το σκοτάδι, μα ποτέ κανείς δεν τους δίδαξε τον τρόπο. Κι έτσι χάνονται στις παραισθήσεις κι όταν έρθει η ώρα επιλέγουν μιαν αιώνια τύφλωση για χάρη μιας εφήμερης λύτρωσης. Μιας κενής, πλαστής και νόθας λύτρωσης. Είναι μια πόλη νεκρή κι οι κάτοικοί της πτώματα με μάτια αιλουροειδών και σπλάχνα σαπισμένα.