Ξάπλωσα στην αγκαλιά σου κι ακούμπησα το κεφάλι μου στο στήθος σου. Άκουγα την καρδιά σου να χτυπάει ρυθμικά. Ένα τακ δυνατό κι άλλα δυο πιο σιγανά κι ύστερα πάλι απ'την αρχή. Έπρεπε να το απομνημονεύσω. Κι όταν περάσουν τα χρόνια και δεν είσαι πια εδώ, μπορεί να μην θυμάμαι το χρώμα των ματιών σου - τα ολοφώτιστά σου μάτια - ή το άγγιγμα των χεριών σου, όμως θα θυμάμαι τον χτύπο της καρδιάς σου. Ένα τακ δυνατό κι άλλα δυο πιο σιγανά κι ύστερα πάλι απ'την αρχή. Και πέρασαν τα χρόνια και δεν είσαι πια εδώ και κάθε χτύπος της καρδιάς μου μοιάζει με σένα. Ένα "μου λείπεις" δυνατό κι άλλα δυο πιο σιγανά κι ύστερα πάλι απ'την αρχή...
