Γιατί, ε; Ρωτάτε γιατί… Να γιατί, λοιπόν. Όσα παιδιά θέλουν να περάσουν νομική, θέλουν να μπουν στο διπλωματικό σώμα. Δεν έχω συναντήσει ούτε ένα που να τα κατάφερε. Όσα παιδιά θέλουν να πάνε Πολυτεχνείο, θέλουν να δουλέψουν για μεγάλες εταιρίες στο εξωτερικό. Δεν έχω συναντήσει ούτε ένα που να έμεινε εκεί. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που μου λέει ότι εγώ θα τα καταφέρω;! Να, λοιπόν, αυτό τρέμω. Την αποτυχία. Και τρέμω και κάτι άλλο… (αυτό το τρέμω πιο πολύ). Τρέμω ότι θα χάσω γενικά όλους όσους αγαπώ και ειδικά εσένα… Απάντησα, λοιπόν, στην ερώτησή σου κ. Ζ. κι σε σένα λαλίστατο πουλάκι-ταχυδρόμε; Συγχωρέστε μου τον επιθετικό, ίσως, τόνο, όμως τα νεύρα μου δεν είναι καλά τελευταία. Όχι, δεν έχω θυμώσει με κανέναν απ’ τους δυο σας. Το αντίθετο. Είναι, τελικά, πολύ γλυκό να νοιάζονται για σένα… Έστω κι έτσι…
2 σχόλια:
οταν λες οτι θα χασεις ολους οσους αγαπας? φευγοντας στο εξωτερικο η κανοντας απλα αυτο που σ αρεσει?
θα σου ελεγα οτι οταν κανεις αυτο που αγαπας, τη βρισκεις την ακρη αργα η γρηγορα.αλλα δε θα σ' το πω.με χει προβληματισει αυτη η αποψη κ δεν ξερω κατα ποσο ισχυει... βασικα, μου θυμιζει τη γνωστη- ελεεινη, απαισια, τρισαθλια!- φραση του κοελιο "οταν θελεις κατι παρα πολυ ολοκληρο το συμπαν συνομοτει για να το αποκτησεις". ευκαιριες για σε γεμισουν τυψεις, λεω εγω(π.χ.δεν πετυχες αυτο που ηθελες. αρα δεν το θελησες αρκετα. αρα- παλι- εσυ φταις)
Κοίταξε...Η κατάστασή μου είναι λίγο-πολύ όπως η φράση του Κοέλιο, δλδ ελεϊνή, απαίσια και τρισάθλια...Οπότε δεν ξέρω πως θ'αντιδράσω όταν θα'μαι μακριά τους. Θα έρχομαι να τους βλέπω; Κι αν έρχομαι αυτοί που θέλω να δω θα είναι εδώ; Θα θέλουν να με δουν; Μπορεί να μην έρχομαι γιατί μετά σιχαίνομαι τους αποχαιρετισμούς...Είναι πολλά..Δεν μπορώ να σου δώσω να καταλάβεις από εδώ.
Δημοσίευση σχολίου