Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2012


-          Άσε κάτω το ψαλίδι…
-          Πάλι ήρθες;
-          Ήρθα. Άσε κάτω το ψαλίδι…
-          Σ’ ευχαριστώ…
-          Μπορείς να το κάνεις και με τα χέρια.
-          Πάλι ήρθες…
-          Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις;
-          Ξέρω.
-          Άντε, λοιπόν, μην αργείς.
-          Δεν μπορώ.
-          Κάντο.
-          Πονάω σου λέω. Το δέρμα μου τραβάει.
-          Κάντο!
-          Το σώμα μου διαμαρτύρεται… Έλειπες κι εσύ τόσο καιρό…
-          Κάντο!!
-          Γιατί έλειπες;
-          Απλά τελείωνε…
-          Δεν μπορώ. Του είπα ότι θα γυρίσω.
-          Μην σκέφτεσαι άλλο.
-          Με περιμένει, σου λέω. Με ζητάει. Του λείπω.
-          Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.
-          Δεν μ’ ακούς;! Το’ πε στην μάνα σήμερα. Με θέλει πίσω.
-          Μην σκέφτεσαι σου λέω.
-          Μα θα κλάψει αν δεν γυρίσω.
-          Θα του περάσει…
-          Θα του περάσει;
-          Κάντο.
-          Θα του περάσει…
-          Μην σκέφτεσαι, σου λέω, άλλο. Κάντο!
-          Θα του περάσει.
-          ΚΑΝΤΟ!!!
-          Δεν μπορώ σου λέω! Έφυγες κι εσύ! ΜΑΝΑ!!! Πού κρύφτηκες; Γιατί δεν βγαίνεις να σε δω; ΜΑΝΑΑΑΑ!!! ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΜΑΝΑ! Μάνα...ακούς; Θα του περάσει…

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

δεν καταλαβαινω

Flying.High.Dead.Angel είπε...

Δεν είσαι ο μόνος...Χθες το βράδυ το εξηγούσε εκτενώς σε μια ψυχή...Η βασική εικόνα είναι ότι μιλάω εγώ, με τον εαυτό μου και ο δεύτερος ξεκινάει την συζήτηση...