Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Μια καλημέρα κι η Σιμών


Πλησίασα δειλά με τα μάτια ορθάνοιχτα, ν’ ακούω κάθε της βλέμμα κι όταν την πλησίασα αρκετά την άκουσα να μου μιλάει – «Σε ξέρω;». «Εγώ είμαι. Δεν με θυμάσαι;» της ψιθύρισα. «Εγώ που σου έγραφα ποιήματα και τα ‘κρυβα μετά από φόβο, μήπως τα διαβάσει κανείς και με πιστέψει.» Κι αυτή, σαν να είχε έναν δεύτερο Μωυσή μπροστά της, άνοιξε στα δυο και μ’ άφησε να σκάψω για να βρω τα ποιήματά μου. Κι όταν δεν βρήκα κανένα, πήγε να με παρηγορήσει μα εγώ πιο γρήγορη της έριξα ευθύνες. Κι ύστερα άκουγα τα πουλιά να σφυρίζουν αδιάφορα κι υπέθεσα πως τα ‘φαγαν κάποια μέρα που πεινούσαν. Έκραξε ένας κόκορας καλημέρα και κατάλαβα πως έπρεπε να ‘χω γυρίσει εδώ και χρόνια.
Είδα την Σιμών να κάθεται δίπλα μου και να χαζεύει. Τόσα χρόνια νεκρή θα πρέπει ν’ απολαμβάνει τις σουλάτσες κάτω απ’ τον ήλιο. Μ’ άγγιξε στον ώμο το φτερό της και μ’ έκαψε. Της έριξα ένα βλέμμα αγριεμένο και πήρα μια γεύση απ’ την κόλαση. Κι ύστερα νύχτωσε.
Τριγύρισα τότε στους δρόμους κι έφτιαξα απ’ την αρχή ιστορίες, που όλες είχαν το ίδιο τέλος. Κι όπως όλες οι μεγάλες ιστορίες τελειώνουν με θάνατο, έτσι κι αυτές.
Κάθισα τότε στο πάτωμα παρέα με μιαν ατέρμονη σιωπή και κοίταξα έξω. Σωρός τα σκουπίδια. Άναψα τότε δυο κεριά για να μπορώ μεν ν’ ανάβω τα τσιγάρα, αλλά και να ξεχνιέται το βλέμμα με την φλόγα. Με βρήκε το ξημέρωμα στο πάτωμα και μ’ αίματα να τρέχουν. Έκραξε ένας κόκορας καλημέρα και κατάλαβα πως δεν έπρεπε να ‘χω γυρίσει.

4 σχόλια:

Blood είπε...

παιζει να 'ναι ενα απ τα καλυτερα σου. διασκορπισμενες φρασεις εχουν μεινει στο μυαλο μου. μπραβο κ ενα φιλι :)

Flying.High.Dead.Angel είπε...

Σ'ευχαριστώ ρε σουρπουίτσα!Ανάσανα τα μικρά σου σχολιάκα...

Summertime Blues είπε...

κι αν δεν γυρίζεις μένεις με την απορία.
μια ωραία ανάρτηση.
πρωινά φιλιά.

Flying.High.Dead.Angel είπε...

Κάπου είχα διαβάσει: "Είναι καλύτερο να μετανιώνεις για πράγματα που έκανες, παρά για πράγματα που δεν ποτέ δεν τόλμησες να κάνεις". Μα δεν ξέρω τι απ'τα δύο να σκεφτώ πια...Ευχαριστώ κι ανταποδίδω