Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

There's a possibility I wouldn't know...

Έγειρα πάνω σου κι ακούμπησα το κεφάλι μου στην καρδιά σου για να νιώθω ότι είσαι ζωντανός. Μου φώναζες, σε κάθε χτύπο όλο και πιο δυνατά, πως μ'αγαπάς. Κι εγώ κοιτούσε πώς έπεφτε γρήγορα ο ήλιος και τον παρακαλούσα να σταθεί για λίγο. Μα φαίνεται πως ήταν πολύ μακριά κι η φωνή μου αδύναμη απ' την τόση ευτυχία, δεν έφτασε ως εκεί. Γρήγορα την θέση του πήραν τ' αστέρια και την δική σου το κενό. Κι είναι η φωνή μου αδύναμη απ' την τόση μοναξιά και δεν μ' ακούς που σου φωνάζω. Δεν είμαι τ' αγρίμι που ήξερες. Δεν είμαι το θηριάκι που αναστάτωνε με τις φωνές και τα παιχνίδια του τον κόσμο. Δεν είναι ότι άλλαξα. Δεν είναι ότι μεγάλωσα. Είναι κάτι σκισμένες σελίδες απ' το τετράδιο, που δεν πολυβγάζουν νόημα, ακριβώς όπως κι αυτή. Είναι κάτι παράξενες ιδέες που κατεβάζει το κεφάλι μου, που δεν μπορεί, θα τις φοβάμαι. Κι είναι κι αυτό...Αν ποτέ σου αποφασίσεις να με ψάξεις, μην κάνεις τον κόπο να πας μέχρι τους αγρούς που παίζαμε μικρά ή την θάλασσά μας. Θα ψάξεις να με βρεις ανάμεσα σε γκρίζα ντουβάρια και λευκά, ή πίσω από κάποιο ξύλινο γραφείο, να δοκιμάζω τις αντοχές μου μ' ένα τηλέφωνο στο χέρι. Κι αν περιμένεις, όταν με βρεις, να ρουφήξεις λίγη ζωντάνια από μέσα μου γιατί μου περισσεύει, άδικος κόπος. Εσύ νεκρός, κρύβεις πιο πολύ ζωή. Και δεν φοβάμαι πια το σκοτάδι, δεν ικετεύω τον ήλιο να σταθεί. Γίναμε φίλοι με την νύχτα και κάθε βράδυ τώρα μου γνωρίζει τα αστέρια της Το φεγγάρι όχι ακόμα, όμως. Λέει ότι είναι νωρίς, αλλά εγώ το περιμένω πώς και πώς, γιατί λαχταράω λίγο φως. Και μην νομίζεις πως άλλαξα μέσα μου πολύ. Κι η θάλασσα μ' αρέσει, και το πράσινο των αγρών το χαίρομαι και τον ήλιο πολλές φορές τον απολαμβάνω. Μα είναι φορές που η θάλασσα κι οι αγροί κι ο ήλιος σου μοιάζουν τόσο, κι εγώ πρέπει να κρυφτώ. Και τότε θυμάμαι πόσο πολύ σιχαινόσουν το σκοτάδι, που λέω δεν μπορεί, θα φοβηθεί να 'ρθει να ψάξει...


There's a possibility all that I had was all I'm gonna get.
There's a possibility all I'm gonna get is gone with your stare.
All I'm gonna get is gone with your stare.


So tell me when you hear my heart stop.
You're the only one that knows.
Tell me when you hear my silence.
There's a possibility I wouldn't know.
.
.
.
.
.
.
.
So tell me when my sorrow's over.
You're the reason why I'm closed.
Tell me when you hear me falling.
There's a possibility it wouldn't show...

Δεν υπάρχουν σχόλια: